Manoel dos Reis Machado (Mestre Bimba)Manoel dos Reis Machado, beter bekend als Mestre Bimba, werd geboren op 23 november 1900 in de Salvador, Bahia. Als zoon van Maria Martinha do Bonfim en de veelgeprezen Batuque vechter Luiz Cândido Machado, was het niet verwonderlijk Bimba (zoals hij teder genoemd werd door zijn familie) te zien opgroeien tot een geweldige vechter.
Toen hij twaalf jaar was 12 jaar begon Mestre Bimba capoeira te leren van de Afrikaan Bentinho, die scheepskapitein van de Bahia Navigation Company was. Mestre Bimba werd een meester van de berimbau, een prachtige energieke zanger en een onverslaanbare vechter, ondanks het feit dat capoeira nog werd vervolgd door de autoriteiten in die periode. Na een aantal jaren training met Bentinho, begon Mestre Bimba zelf capoeiralessen te geven. |
|
Gefrustreerd door het slechte inzicht van capoeiristas, gebrek aan respect voor de kunst als een waardevol cultuurgoed van de Afro-Braziliaanse cultuur, besloot hij om zijn capoeira en vecht-vaardigheden zoals hij geleerd had van zijn vader, te gebruiken om Capoeira Regional te ontwikkelen; een spel in een sneller tempo gespeeld, waar techniek en strategie de belangrijkste elementen zijn van het spel. Gepaard met zijn nieuwe stijl, probeerde Mestre Bimba de slechte reputatie die in die tijd geassocieerd werd met capoeira beoefenaars, te wijzigen. Daarvoor stelde Bimba nieuwe normen aan de kunst.
De nieuwe capoeira stijl kreeg veel populariteit, ondanks ongeloof van andere meesters die Capoeira Regional als een bedreiging voor de essentie van de traditionele vorm van de kunst zagen. Mestre Bimba werd uitgedaagd door beoefenaars van andere vechtsporten. Ze geloofden niet in de efficiëntie van zijn nieuwe capoeira stijl als een krijgskunst. In 1936 riep Mestre Bimba in de krant van Bahia vechters van iedere discipline op om tegen hem te vechten met zijn capoeira vaardigheden. Mestre Bimba versloeg al zijn tegenstanders.
Om een leermethode te ontwikkelen en capoeira als een vorm van zelfverdediging en atletische sport te officialiseren, was er meer nodig dan vechten met de pestkoppen op straat. Buiten zijn vechtkunsten had Mestre Bimba administratieve en organisatorische vaardigheden.
Vele politici en mensen uit de hogere klasse begonnen capoeira te beoefenen bij Mestre Bimba en werden zo geïntroduceerd in de kunst van capoeira. Hij was de eerste persoon om capoeira te presenteren als een culturele uiting van het Braziliaanse volk toen toenmalig Gouverneur Generaal Juracy Magalhães hem uitnodigde om een capoeira demonstratie te geven aan buitenlandse zakenmensen. Hij kreeg de bewondering van de gouverneur en trad later ook op voor Getúlio Vargas, oud-president van de republiek van Brazilië.
Deze laatste presentatie was fundamenteel in de geschiedenis van de evolutie van capoeira en Afrikaanse erfgoed in Brazilië. Vargas legaliseerde de beoefening van capoeira en het Ministerie van Onderwijs erkende capoeira als een nationale sport in Brazilië in de jaren 30 van de twintigste eeuw. In 1932 opende Mestre Bimba de eerste capoeira school op de Engenho de Brotas in Salvador, Bahia. In 1937 verkreeg hij van het ministerie van Onderwijs zijn bevoegdheid als leraar in de lichamelijke opvoeding en begon capoeira aan het leger en de politieacademie te doceren. Tien jaar later, in 1942, opende Mestre Bimba zijn tweede Capoeira Regional school in Bahia.
In zijn strijd om het negatieve imago van capoeira uit te roeien, had Mestre Bimba strenge regels in zijn school. Deze moesten strikt gevolgd worden, samen met vele andere normen waar studenten aan moesten voldoen om te mogen trainen op zijn academie. De leerlingen aan de academie van Bimba moesten een schoon, wit uniform dragen, een goede ontwikkeling op school en zich op straat goed gedragen. Gevolg hiervan was dat artsen, advocaten, politici, en hogere middenklasse mensen zich bij zijn school voegden. Zij ondersteunden strijd van Mestre Bimba om het imago van een capoeirista in de maatschappij te verbeteren.
Het Centro de Cultura Fisica Regionale, de academie van Mestre Bimba, werd niet alleen bekend als een Capoeira Regional school, maar ook als een cultureel centrum waar capoeira werd bestudeerd als een culturele uiting van Afrikaanse erfgoed en als mogelijk beroep voor velen. Mestre Bimba's academie was gevuld met foto's, krantenknipsels en materialen die de geschiedenis en evolutie van capoeira door de jaren heen lieten zien. Hij was zeer streng in zijn leer en evaluaties van zijn studenten en implementeerde administratieve systemen die lesregistratie, pamfletten, nieuwsborden en roosters van shows omhelsden; zaken die op dat moment niet gebruikelijk waren voor capoeiraleraren. Mestre Bimba en zijn leerlingen traden op door het hele land, organiseerden ‘rodas’ en workshops om de mensen dichter bij de kunst van capoeira te brengen.
Ondanks het beperkte onderwijs dat Mestre Bimba zelf had genoten, onderhandelde hij moeiteloos met reisbureaus, kranten en zakenlui om evenementen te promoten en capoeira steeds bekender te maken. Mestre Bimba's academie diende als model voor andere scholen om te volgen. Mestre Bimba nam twee muziekalbums op, waaronder Curso de Capoeira Regional de Mestre Bimba, die vandaag de dag nog steeds te vinden is.
Zelfs met de erkenning door de overheid van capoeira en de inspanningen van Mestre Bimba, ontbrak het bij het volk en de autoriteiten van Bahia nog steeds aan respect voor de kunst en bleven ze het zien als iets van de klassenloze individuen en zwervers. Capoeira heeft het prestige en aanzien dat Mestre Bimba in Bahia verwachtte niet gekregen na jaren van toewijding. Verdrietig en teleurgesteld is Mestre Bimba in 1973 naar Goiânia verhuisd op uitnodiging van een student die beloofde dat capoeira de bekendheid zou krijgen die in Bahia uit was gebleven. Echter, zonder het bereiken van zijn doel in Goiás, stierf Mestre Bimba aan een beroerte op 5 februari 1974. Jaren later werd zijn stoffelijk overschot naar zijn geboortegrond Bahia gebracht. Na Bimba’s dood nam zijn zoon Mestre Nenel (Manoel Nascimento Machado) zijn vaders academie over. Mestre Nenel is nog steeds verantwoordelijk voor het nalatenschap van zijn vader en is de voorzitter van Filhos de Bimba School van Capoeira in Salvador, Bahia.
Vandaag de dag wordt Mestre Bimba beschouwd als de ultieme revolutionair voor zijn strijd om de kunst -capoeira- tot een legitieme atletische sport en waardevolle culturele expressie van Afrikaanse erfgoed in Brazilië te maken. Voor capoeiristas over de hele wereld is Mestre Bimba is synoniem voor innovatie, doorzettingsvermogen en vastberadenheid.
De nieuwe capoeira stijl kreeg veel populariteit, ondanks ongeloof van andere meesters die Capoeira Regional als een bedreiging voor de essentie van de traditionele vorm van de kunst zagen. Mestre Bimba werd uitgedaagd door beoefenaars van andere vechtsporten. Ze geloofden niet in de efficiëntie van zijn nieuwe capoeira stijl als een krijgskunst. In 1936 riep Mestre Bimba in de krant van Bahia vechters van iedere discipline op om tegen hem te vechten met zijn capoeira vaardigheden. Mestre Bimba versloeg al zijn tegenstanders.
Om een leermethode te ontwikkelen en capoeira als een vorm van zelfverdediging en atletische sport te officialiseren, was er meer nodig dan vechten met de pestkoppen op straat. Buiten zijn vechtkunsten had Mestre Bimba administratieve en organisatorische vaardigheden.
Vele politici en mensen uit de hogere klasse begonnen capoeira te beoefenen bij Mestre Bimba en werden zo geïntroduceerd in de kunst van capoeira. Hij was de eerste persoon om capoeira te presenteren als een culturele uiting van het Braziliaanse volk toen toenmalig Gouverneur Generaal Juracy Magalhães hem uitnodigde om een capoeira demonstratie te geven aan buitenlandse zakenmensen. Hij kreeg de bewondering van de gouverneur en trad later ook op voor Getúlio Vargas, oud-president van de republiek van Brazilië.
Deze laatste presentatie was fundamenteel in de geschiedenis van de evolutie van capoeira en Afrikaanse erfgoed in Brazilië. Vargas legaliseerde de beoefening van capoeira en het Ministerie van Onderwijs erkende capoeira als een nationale sport in Brazilië in de jaren 30 van de twintigste eeuw. In 1932 opende Mestre Bimba de eerste capoeira school op de Engenho de Brotas in Salvador, Bahia. In 1937 verkreeg hij van het ministerie van Onderwijs zijn bevoegdheid als leraar in de lichamelijke opvoeding en begon capoeira aan het leger en de politieacademie te doceren. Tien jaar later, in 1942, opende Mestre Bimba zijn tweede Capoeira Regional school in Bahia.
In zijn strijd om het negatieve imago van capoeira uit te roeien, had Mestre Bimba strenge regels in zijn school. Deze moesten strikt gevolgd worden, samen met vele andere normen waar studenten aan moesten voldoen om te mogen trainen op zijn academie. De leerlingen aan de academie van Bimba moesten een schoon, wit uniform dragen, een goede ontwikkeling op school en zich op straat goed gedragen. Gevolg hiervan was dat artsen, advocaten, politici, en hogere middenklasse mensen zich bij zijn school voegden. Zij ondersteunden strijd van Mestre Bimba om het imago van een capoeirista in de maatschappij te verbeteren.
Het Centro de Cultura Fisica Regionale, de academie van Mestre Bimba, werd niet alleen bekend als een Capoeira Regional school, maar ook als een cultureel centrum waar capoeira werd bestudeerd als een culturele uiting van Afrikaanse erfgoed en als mogelijk beroep voor velen. Mestre Bimba's academie was gevuld met foto's, krantenknipsels en materialen die de geschiedenis en evolutie van capoeira door de jaren heen lieten zien. Hij was zeer streng in zijn leer en evaluaties van zijn studenten en implementeerde administratieve systemen die lesregistratie, pamfletten, nieuwsborden en roosters van shows omhelsden; zaken die op dat moment niet gebruikelijk waren voor capoeiraleraren. Mestre Bimba en zijn leerlingen traden op door het hele land, organiseerden ‘rodas’ en workshops om de mensen dichter bij de kunst van capoeira te brengen.
Ondanks het beperkte onderwijs dat Mestre Bimba zelf had genoten, onderhandelde hij moeiteloos met reisbureaus, kranten en zakenlui om evenementen te promoten en capoeira steeds bekender te maken. Mestre Bimba's academie diende als model voor andere scholen om te volgen. Mestre Bimba nam twee muziekalbums op, waaronder Curso de Capoeira Regional de Mestre Bimba, die vandaag de dag nog steeds te vinden is.
Zelfs met de erkenning door de overheid van capoeira en de inspanningen van Mestre Bimba, ontbrak het bij het volk en de autoriteiten van Bahia nog steeds aan respect voor de kunst en bleven ze het zien als iets van de klassenloze individuen en zwervers. Capoeira heeft het prestige en aanzien dat Mestre Bimba in Bahia verwachtte niet gekregen na jaren van toewijding. Verdrietig en teleurgesteld is Mestre Bimba in 1973 naar Goiânia verhuisd op uitnodiging van een student die beloofde dat capoeira de bekendheid zou krijgen die in Bahia uit was gebleven. Echter, zonder het bereiken van zijn doel in Goiás, stierf Mestre Bimba aan een beroerte op 5 februari 1974. Jaren later werd zijn stoffelijk overschot naar zijn geboortegrond Bahia gebracht. Na Bimba’s dood nam zijn zoon Mestre Nenel (Manoel Nascimento Machado) zijn vaders academie over. Mestre Nenel is nog steeds verantwoordelijk voor het nalatenschap van zijn vader en is de voorzitter van Filhos de Bimba School van Capoeira in Salvador, Bahia.
Vandaag de dag wordt Mestre Bimba beschouwd als de ultieme revolutionair voor zijn strijd om de kunst -capoeira- tot een legitieme atletische sport en waardevolle culturele expressie van Afrikaanse erfgoed in Brazilië te maken. Voor capoeiristas over de hele wereld is Mestre Bimba is synoniem voor innovatie, doorzettingsvermogen en vastberadenheid.